- gecə vaxtı
- geceleyin
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
gecə vaxtı
Look at other dictionaries:
gecə — is. 1. Günün günbatandan günçıxana qədər, axşamdan səhərə qədər olan hissəsi. Gecə vaxtı. – Gecənin xeyrindən sabahın şəri yaxşıdır. (Ata. sözü). Qədəm basıb bizə gəlsin nagahi; Bir gecə mən onu mehman eylərəm. M. P. V.. Gecədən üçdörd saat… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
leylən — ə. gecə, gecə vaxtı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
şəbangah — f. 1) gecə vaxtı; gecə; 2) axşam çağı, axşamüstü f. qoyun quzu yatağı, mal yatağı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
şəbistan — f. 1) yataq otağı; 2) hərəmxana, sarayda padşah arvadlarının yaşadıqları otaq(lar); 3) dərvişlərin yaşadıqları və ibadət etdikləri yer, hücrə; 4) gecə, gecə vaxtı; 5) həyət, hərəm … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
hərlənmək — f. 1. Bir şeyin ətrafında dolanmaq, fırlanmaq, aylanmaq, dövrə vurmaq. Bağın ətrafına hərlənmək. – Keçəl Həmzə Çənlibeldə Dürata baxdığı zaman Qıratın da yan yörəsinə hərlənib, özünə mehriban eləmişdi. «Koroğlu». Qoçaq ağacın dövrəsinə hərlənib… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ürək — is. 1. İnsanda qan dövranının, döş boşluğunun sol tərəfində yerləşən əzələli kisə şəklində mərkəzi orqanı; qəlb. Ürəyin döyünməsi. Ürək xəstəliyi. // Döşün qol tərəfində həmin orqanın üstündəki yer. Ürəyini tutmaq. – Bibixanım əlini ürəyinin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gejo:xdu — (Qazax) gecə vaxtı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
alaçıq — is. Çubuqdan qurulub üstü keçə ilə örtülən köçəri mənzili; çadır. <Bayram:> . . Gecə vaxtı qorxudan alaçığın çətinindən başımı dışarı çıxara bilmənəm. M. F. A.. Bizi keçədən qayrılmış bir alaçığa gətirdilər. . A. Ş.. Bahar fəsli maldar… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dost — is. <fars.> 1. Birisi ilə dostluq münasibəti olan adam, yaxın yoldaş, arxadaş. Köhnə dost. Uşaqlıq dostu. – Hər şeyin təzəsi, dostun köhnəsi. (Ata. sözü). // Birinin yaxşılığını, xoşbəxtliyini istəyən, onu ürəkdən sevən (düşmən ziddi).… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dürüst — sif. <fars.> 1. Doğru, düzgün, düz. Dürüst söz. – Avazı idi bəsi mülayim; Üslubi dürüst, üsuli qani. F.. // Həqiqi, gerçək, doğru, sadiq. Deyərlər, dərdi eşqin adəm öldürməz, dürüstdür bu. . X. N.. // Düz, doğruçu, vicdanı təmiz. <Hacı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
goreşən — dan. 1. Bax kaftar 1 ci mənada. <Zeynəb:> Kazım, sənsən? Gecə vaxtı goreşən kimi qəbristanlıqda nə gəzirsən, baş gözünü niyə sarıyıbsan? İ. Ş.. 2. məc. Altdan altdan iş görən; ziyankar (adətən söyüş məqamında). <Səkinə Rüstəmə:>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
